موفق بودن یک پروژهی اعلام حریق و فعال بودن و صحت عملکرد آن در طولانی مدت، به زمان اجرا و نحوهی اجرای سیستم بازمیگردد. اجرای درست و کامل یک سیستم صرفا در تحویل بیعیب و نقص آن نیست. اهمیت نصب سیستمها آنجاست که بسیاری از پروژهها به خوبی تست و تحویل میشوند اما به خاطر مشکلاتی که در زمان اجرا توسط مجریان کمتجربه و کمصلاحیت پدید آمده، عملکرد سیستم بعد از چندین ماه دچار مشکل میشود. ما در این مطلب تصمیم داریم در مورد اهمیت نصب و راهاندازی سیستم اعلام حریق نکاتی را بیان کنیم. در این نوشته صفر تا صد کابل کشی و نصب سیستم اعلام حریق به همراه دیاگرام و شماتیک آن با زبان بسیار ساده توضیح داده شده است.
تجهیزات اعلام حریق از اجزای گوناگونی تشکیل شدهاند (شامل کنترل پنل، دتکتورها، شستی و غیره) و راهاندازی آنها نیازمند تخصص و مهارت کافی در این حوزه است. در صورتی که نصب سیستمهای اعلام حریق به درستی انجام نشود میتواند خسارات و مشکلات زیادی با خود به همراه داشته باشد. لازم به ذکر است نصب و اجرای سیستم اعلام حریق بسته به نوع سیستم (متعارف، آدرسپذیر و یا وایرلس) متفاوت است. در ادامه در مورد نصب و اجرای انواع سیستم اعلام حریق میتوانید نکاتی را بخوانید.
سیستمهای اعلام حریق وایرلس (بیسیم) مستلزم برنامهریزی و تنظیمات خاصی هستند. در خیلی از موارد همکاران فعال در حوزهی نصب و راهاندازی سیستم اعلام حریق، آشنایی کافی با تنظیمات و برنامهریزی سیستمهای وایرلس ندارند. برنامهنویسی و تنظیم تجهیزات در مرکز اعلام حریق آرات، معمولا طبق نقشهی پروژه انجام میگیرد و سپس برای نصب به کارگاه ارسال میشود.
پروژههای سیستم اعلام حریق آدرسپذیر به خاطر بزرگ بودن و پیچیدگی در پنل و برنامهنویسی، نیاز به مهارت بسیار زیادی دارند. در این پروژهها درک درست از منطق سیمکشی و برنامهی نوشته شده بسیار ضروری است. نصب سختافزاری سیستمهای آدرسپذیر با حساسیت و نظارت انجام میشود. برنامهنویسی آن نیز توسط متخصص همان پنل صورت میگیرد تا از کیفیت و جزئیات پروژهی اجرا شده اطمینان حاصل شود.
از سیستمهای اعلام حریق متعارف معمولا در پروژههای کوچک یا با تعداد المانهای کمتر استفاده میشود. در خیلی از موارد به دلیل کوچک بودن پروژه، نصب و اجرای سیستم اعلام حریق خیلی جدی گرفته نمیشود و استانداردهای لازم در آنها رعایت نمیشود. این در حالی است که همین ساختمانهای کوچک که در آنها تجهیزات متعارف نصب و اجرا شده، میتوانند آبستن حوادث ناگوار و غیرقابل جبرانی باشند. اعلام حریق متعارف، یکی از دو نوع اصلی سیستمهای اعلام حریق بوده که به راحتی قابل نصب و راهاندازی است. مجریان ما در مرکز اعلام حریق آرات نهایت تلاش خود را میکنند تا سیستمهای متعارف را با دقت کافی اجرا و نصب کنند و کوچک بودن پروژه تاثیری در عملکرد آنها ندارد.
برندهای ایرانی زیادی مانند برندهای زیر سیستمهای اعلام حریق متعارف خود را به بازار عرضه کردهاند که نصب تمامی آنها از اصول مشترکی تبعیت میکند.
که در ادامه به کابلکشی و سیمبندی این تجهیزات خواهیم پرداخت.
منظور از زون zone در سیستم اعلام حریق متعارف چیست؟ از منظر پنل اعلام حریق، هر زون یعنی یک مدار ورودی. به عنوان مثال، یک پنل ۲ زون، ۲ مدار ورودی دارد. دتکتورها و شستیهای متعارف با یکدیگر سری شده و در نهایت میتواند به یک ورودی پنل متصل شود. حداکثر تعداد المانها در یک زون نمیتواند بیشتر از ۳۲ باشد. در صورتی که تعداد المانها را سازندهی پنل کمتر اعلام کرده باشد، تعداد اعلام شده توسط سازنده ملاک عمل خواهد بود.
از منظر ساختمان و ناحیهی تحت حفاظت، هر ناحیه از کل ساختمانی که محافظت میشود، یک زون به حساب آمده و باید توسط یک مدار مورد پایش قرار گیرد. مثلا یک ساختمان ۴ طبقه را میتوان ۴ زون در نظر گرفت و با یک پنل ۴ زونه تجهیز کرد. اساس انتخاب تعداد زون پنل در نصب سیستم اعلام حریق متعارف، تعداد ناحیههای تحت حفاظت است.